Vier manieren om je peuter aan jouw kant te krijgen
Peuters, het ene moment doen ze super gezellig, komen ze je de hele tijd kusjes geven, lachen ze onbedaarlijk en zingen ze uit volle borst, het volgende moment zijn ze zo intens boos, verdrietig of gedragen ze zich zo recalcitrant dat je er bijna gek van wordt. Natuurlijk heb je als ouder niet helemaal in de hand hoe je peuter reageert, maar je kunt er vaak wel veel meer invloed op hebben, dan je misschien soms denkt. Een van de dingen die bij een peuter allerlei heftige emoties kunnen triggeren, is iets moeten doen waar ze helemaal geen zin in hebben. En waar je bij oudere kinderen vaak een hoop voor elkaar krijgt door dingen uit te leggen of goed met ze samen te werken, is dat bij een peuter gewoon nog heel moeilijk. Ze zijn nog erg gericht op zichzelf. Voordat je het weet sta je als ouder lijnrecht tegenover je kind. Dat is natuurlijk heel jammer dus daarom in dit blog vier manieren om je peuter aan jouw kant te krijgen.
Liedjes zingen
De meeste peuters zijn gek op liedjes. Op school en bij de peuterspeelzaal weten ze dat maar al te goed. Er zijn opruimliedjes, zand-afklopliedjes, liedjes om zachtjes door de gang te lopen, omkleedliedjes voor bij de gymles, liedjes die rust brengen en liedjes die juist zorgen voor actie. En dat is niet zo gek. Een liedje zorgt ervoor dat de aandacht van je kind bij het liedje is en het helpt hem om te focussen op wat er gedaan moet worden. Daarbij heeft het ook een heel positieve invloed op de sfeer. Op de melodie van Frozen “Tis bijna tijd, tijd om te gaan, trek je jurk maar vlug aan” klinkt nou eenmaal een stuk gezelliger dan wanneer je dezelfde woorden tegen je kind moppert.
Het hoeven trouwens helemaal geen bestaande liedjes te zijn. Peuters zijn meestal snel tevreden dus als je gewoon zingt wat je toch al wilde zeggen kom je al een heel eind. Maakt niks uit dat het niet altijd rijmt. Ook kun je muziekjes zonder tekst gebruiken voor bepaalde activiteiten. Altijd hetzelfde melodietje bij het opruimen, aankleden of tandenpoetsen is lekker voorspelbaar voor je kind en je kunt er een duidelijk afgebakende tijd van maken.
Liedjes kunnen er ook voor zorgen dat je kind niet verveeld raakt, bijvoorbeeld tijdens het haren kammen, of als je lang op de fiets zit samen, of als je ergens in de rij staat. Verveling is voor veel peuters namelijk een erg goed aanleiding om op een negatieve manier je aandacht te trekken.
Het leuk maken
Voor jonge kinderen zijn de meeste activiteiten eigenlijk heel leuk. Aan samen stofzuigen, de was vouwen, de tafel dekken of alle duplo in de bak gooien kunnen ze net zoveel lol beleven als aan het maken van een puzzel of het springen op een trampoline. Het is vaak onze manier van ermee omgaan, die ervoor zorgt dat ze het niet meer leuk vinden. Dat begint al bij de manier waarop we erover praten, We zijn eerder geneigd om te zeggen “Je moet de blokken nog opruimen”, dan “Je moet een toren van de duplo maken.” En peuters hebben (net als de meeste andere mensen trouwens) een hekel aan dingen die moeten.
Maak dat wat er moet gebeuren gewoon zo leuk of uitdagend dat je kind het uit zichzelf wil: “Zullen we kijken wie het snelst is? Doe jij de rode blokken en ik de blauwe.” of “Zullen we eens kijken of ik je tanden ook kan poetsen als je ondersteboven over de rand van de bank hangt?”
Iemand anders verrassen
Peuters vinden het leuk om iemand te verrassen. ‘Kijk, over vijf minuten is mama thuis. Zullen wij samen de tafel mooi dekken? Dat zal een grote verrassing zijn.’ is voor veel jonge kinderen een goede reden om meteen de borden erbij te pakken. ‘Ssstt. Kom eens, zullen wij papa verrassen. Die denkt dat jij nu nog in je kleren zit. Zullen we stiekem hier om het hoekje je pyjama aan trekken? Hij weet niet wat ie ziet dalijk!’
Zorg dat er een beetje een spannend en saamhorig sfeertje omheen hangt, dat maakt de lol alleen maar groter. En wees gerust, je hoeft heus niet iedere dag iets nieuws te bedenken. Peuters zijn vaak gek op herhaling of vaste routines dus als je iedere ochtend heel vrolijk en verbaasd reageert als je kind al aangekleed beneden aan de ontbijttafel verschijnt omdat je kind dat boven al met je partner heeft geregeld, heb je grote kans dat je hier weken mee vooruit kunt.
Een rollenspel bedenken
Peuters hebben vaak een enorme fantasie. Het ene moment zijn ze een dappere ridder die de draak moet verslaan, nog geen vijf minuten later komen ze je als kok van hun eigen restaurant een zelfgemaakt heksensoepje maken. Daar kun je handig gebruik van maken. ‘Hare majesteit, uw taxi staat klaar om u naar het paleis te brengen. Ik zal u helpen met instappen’ maakt de kans een stuk groter dat je kind uit te speeltuin komt en op de fiets stapt dan wanneer je zegt ‘nog 1 keer glijden en dan moeten we naar huis.’ Als je haast hebt om de deur uit te komen, is je kind bijvoorbeeld Batman die zo vlug mogelijk zijn kostuum moet aantrekken’. Een bezoekje naar de supermarkt verander je in een geheime missie waarbij je binnen een bepaalde tijd alle ingrediënten moet verzamelen om het leven van de prinses te redden en haren kammen doe je natuurlijk in de kapsalon met een kapster met een gek accent.
Je hoeft hier overigens ook niet ingewikkeld over te doen. Gewoon aansluiten bij de rol waar je kind al in zit, is ook erg effectief. ‘Aha, ik zie dat Bob de Bouwer hier is. Die kan mij vast helpen met alle rotsblokken (duplo) die de weg (de woonkamer) versperren. Ze moeten verplaatst worden naar de vuilstortplaats (de speelgoedkrat.) Kun jij dat maken Bob?
De juiste grondhouding
Al deze dingen werken overigens alleen als je ze oprecht brengt. Denk je bij jezelf ‘Sjeezus wat een gedoe, ik wil dat ie gewoon doet wat ik zeg’ dan reageert je kind op die energie en kun je het net zo goed laten. Zie je er zelf ook de lol van in en zit er een bepaalde luchtigheid en vanzelfsprekendheid in je toon, dan gaat het vaak bijna vanzelf. Hoe meer vertrouwen je er zelf in hebt, hoe groter de kans dat het lukt.
Geweldige ideeen!!! Ik ga ze uitproberen!!! Gek word ik ervan om steeds in dat ruziegedoe terecht te komen. Dankje!
Leuk! Ik ben benieuwd naar je ervaringen.
Leuk!!! En het werkt. En mijn zoon is 10 😉
Gisteravond vroeg ik hem of hij achteruit lopend of met zijn ogen dicht naar zijn bed wilde gaan. Ik zou hem sturen met warm warm warm of koud koud koud. Uiterste concentratie. En hij lag er zo in. ‘mam, ik wil iedere avond met mijn ogen dicht naar bed gestuurd worden da’s echt cool’
Hahaha! Dat is een hele goeie. Die ga ik morgen eens uitproberen bij mijn achtjarige.
Mooi het gaat over de basis de grondhouding. Daarnaast nieuwsgierig zijn naar de beleving van het kind en creatief zijn!
Als logopedist werk ik vooral met kinderen en ik heb gemerkt dat het geven van keuzes binnen de grenzen die jij hebt gesteld vaak heel goed werkt. Een mooi voorbeeld is mijn eigen temperamentvolle zoon, inmiddels 21 jaar, maar ik herinner me nog als de dag van gisteren dat hij mij nooit een hand wilde geven tijdens het oversteken van een weg. Nou kan er bij mij best veel, maar dit was gewoon noodzakelijk. En altijd strijd. Totdat ik op het idee kwam om hem te laten kiezen: Welke hand wil je deze of deze? En toen was er niets meer aan de hand. Hij had de keuze en daarmee ook zelfbeschikking.
Ik pas deze strategie nog dagelijks toe. Waar wil je mee spelen? De keuken of de boerderij? Welke kaartjes gaan we oefenen: de blauwe of de rode? etc.
Komt precies op het goede moment dit! Want het zijn dingen die ik eigenlijk altijd al deed maar in de roes van vermoeidheid en frustratie gewoon vergeten ben. Ik wil uit de neerwaartse spiraal van de afgelopen weken en nu weet ik weer hoe, dank!
Mijn peuter wil helpen bij wat ik ook doe. Het is vaak heel gezellig en het kost maar een paar minuten extra. Ze kunnen meer dan je denkt, komkommer snijden met een broodmes bijvoorbeeld, of tomaatjes. Weggaan bij de speeltuin is wel een ding, daar ga ik de ‘taxi’ inzetten (of een koets natuurlijk). Dankjewel!
Hoi,
wij hebben vier (7, 6, 4eneenhalluf, 9mnd) prachtige kids, drie daarvan hebben reeds bewezen behoorlijk temperamentvol te zijn. I love it! De creativiteit en humor die nodig is om hen te begeleiden is bij ons gelukkig wel aanwezig. Aan tafel blijven is en blijft een uitdaging, nu maken we er een prijsuitreiking van. Degene die tot het einde van het eten kan blijven zitten wint: een stapel knuffels en kusjes met eervolle roem! Werkt als een tierelier! Ook corrigeren ze ons en elkaar. Zo is het aan tafel leuk en gezellig!